کد مطلب:33230 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اعتقادات

با توجه به اينكه خداوند در شب معراج از پشت پرده با صداي حضرت علي(7) با پيامبر(9) سخن گفت، چرا خود را عملاً به بهترين بنده و برگزيدهاش، نشان نداد؟

اگر بخواهيم چيزي را با چشم مادي ـ يعني همين عضوي كه در همة موجودات وجود دارد ـ ببينيم بايد آن شيء مورد نظر، مادي و محدود باشد، چون قدرت چشم فقط در اين حد است كه چيزهاي مادي را ببيند و از ديدن موجودات غير مادي عاجز است. مثلاً آيا شما با چشم مادي، عقل كسي را ميتوانيد ببينيد؟ يا درد عضوي را ميتوانيد حس كنيد؟ قطعاً جواب منفي است. در حالي كه ميتوانيد آن درد يا عقل را درك كنيد. اما اين كار به وسيله چشم نيست.

پس اگر خداي متعال بخواهد قابل ديدن باشد، ميبايست جسم داشته باشد; يعني محدود باشد، و حد داشتن و محدود بودن نقص است و با نامحدود بودن خدا، سازگار نيست. پس خدا را ميتوان درك كرد و تنها به اين صورت ميتوان او رامشاهده نمود. اولياي خدا نيز دائماً خدا را اينگونه ميديدند. در فرازي از دعاي عرفه امام حسين(7) ميخوانيم: «عُمِيَتْ عَينٌ لا تَراك; كور است چشمي كه تو را نبيند» كه در اينجا منظور، چشم مادي نيست.